Parę słów o silniku na prąd stały
Silnik prądu stałego ? silnik elektryczny zasilany prądem stałym służący do zamiany energii elektrycznej na energię mechaniczną.
Jako maszyna elektryczna prądu stałego może pracować zamiennie jako silnik lub prądnica. W tym drugim przypadku wirnik napędzany jest energią mechaniczną dostarczona z zewnątrz, a na zaciskach uzwojenia twornika odbierana jest wytworzona energia elektryczna.
Większość silników prądu stałego to silniki komutatorowe, to znaczy takie, w których uzwojenie twornika zasilane jest prądem poprzez komutator. Jednak istnieje wiele silników prądu stałego które nie posiadają komutatora lub też komutacja przebiega na drodze elektronicznej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_pr%C4%85du_sta%C5%82ego
Wykorzystanie silników krokowych
Silniki krokowe są stosowane wszędzie tam, gdzie kluczowe znaczenie ma możliwość precyzyjnego sterowania ruchem:
w szeroko rozumianej automatyce ? w mechanicznych urządzeniach regulacyjnych (np. automatycznych zaworach);
w urządzeniach pomiarowych np. zegarach elektronicznych do przesuwania wskazówek;
w robotyce ? do sterowania ruchem ramion robotów, kół w automatycznych wózkach widłowych itp.;
w drukarkach igłowych i atramentowych oraz ploterach ? do sterowania ruchem głowicy drukującej/igły i przesuwu papieru/folii;
w napędach CD/DVD ? do sterowania ruchem głowicy czytającej zawierającej laser;
w samochodach ? odpowiada za obroty na biegu jałowym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_krokowy
Historia potencjometru
W roku 1986 w USA firma Milpitas zapoczątkowała produkcję potencjometrów sterowanych cyfrowo. Na monolitycznej płytce układu oznaczonego E2POT znajdowała się sieć rezystorów i pamięć EPROM. Rezystancja potencjometru była sterowana sygnałem z mikroprocesora i mogła zmieniać się od 10 k? do 1 M?. Potencjometr kosztował 10 dolarów.
Amerykańska firma Xicor wyprodukowała pierwsze potencjometry EEPOT w roku 1987 wykorzystując technologię NMOS. Pomimo dużego poboru energii, znalazły szereg zastosowań i przyjęły się na rynku. W roku 1992 wprowadzono drugą generację potencjometrów elektronicznych, wykonanych w technologii CMOS, co pozwoliło na znaczne zmniejszenie poboru prądu. W roku 1995 pojawiły się układy o niskim napięciu zasilania (3V). Dalszym krokiem było pojawienie się układów trzeciej generacji, charakteryzujących się mniejszymi szumami i jeszcze mniejszym poborem mocy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Potencjometr